Στυτική δυσλειτουργία καλείται η επαναλαμβανόμενη αδυναμία επίτευξης και διατήρησης στύσης, ικανής για διείσδυση και ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή. Αφορά περίπου το 50% των ανδρών ηλικίας 40-70 ετών και το 60% των ανδρών άνω των 70 ετών.

Ενίοτε στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι προπομπός σοβαρών παθήσεων. Σε αυτές ανήκουν:

• Υπέρταση: Με την πάροδο του χρόνου οι αρτηρίες γίνονται λιγότερο ελαστικές και πιο στενές. Αυτό οδηγεί σταδιακά σε μειωμένη παροχή αίματος στα γεννητικά όργανα, άρα και σε μειωμένη στύση. Ένας στους τρεις άνδρες δεν γνωρίζει πως πάσχει από υπέρταση. Στην περίπτωση αυτή κακή στύση δύναται να είναι ζωτικής σημασίας προειδοποίηση
• Σακχαρώδης διαβήτης: στυτική δυσλειτουργία μπορεί να είναι πρώιμη ένδειξη αδιάγνωστου σακχαρώδου διαβήτη. Ο υπολογισμός γλυκόζης στο αίμα, όπως και γλυκοζιωμένης αιμοσφαιρίνης HBA1c, αποτελούν τις πλέον βασικές εξετάσεις στη διερεύνηση των αιτίων στυτικής δυσλειτουργίας
• Χρόνια προστατίτιδα δύναται επίσης να προκαλεί πέρα από δυσφορία στην περιγεννητική περιοχή και διαταραχές στην ούρηση, στυτική δυσλειτουργία (ομοίως και πρόωρη εκσπερμάτιση)
• Καρδιαγγειακή νόσος
• Δυσλιπιδαιμία
• Παχυσαρκία
• Μεταβολικό σύνδρομο
• Χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια
• Κατάθλιψη
• Συμπτώματα κατώτερου ουροποιητικού

Επομένως όταν ένας άνδρας προσέρχεται στον Ουρολόγο – Ανδρολόγο, αιτιόμενος σοβαρή στυτική δυσλειτουργία, θα μπορούσε να πάσχει και από μία ή περισσότερες από τις ανωτέρω νόσους.

Η στυτική δυσλειτουργία πιθανότατα μοιράζεται κοινή παθοφυσιολογία με τις ανωτέρω παθήσεις, γενόμενη κατά αυτόν τον τρόπο προπομπός ύπουλων ασθενειών. Μπορεί δηλαδή να προειδοποιεί για την ύπαρξη ασθενειών, το πρώτο σύμπτωμα των οποίων είναι η διαταραχή στη στύση.