ΠΟΙΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗΝ ΥΦΗ (ΔΗΛΑΔΗ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΠΙΟ ΠΗΧΤΟ) ΤΟΥ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ;

1. Αντιισταμινικά (π.χ. δεσλοραταδίνη, λοραταδίνη, σετιριζίνη)

Τα συγκεκριμένα φαρμακευτικά σκευάσματα, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως για την αντιμετώπιση αλλεργικών συμπτωμάτων, έχουν την ιδιότητα να μειώνουν τις εκκρίσεις των βλεννογόνων. Παράλληλα, υπάρχει περίπτωση να επηρεάσουν και τις εκκρίσεις του σπέρματος, οδηγώντας σε αύξηση του ιξώδους του.

2. Αντικαταθλιπτικά – SSRIs (π.χ. φλουοξετίνη, παροξετίνη, σερτραλίνη)

Οι εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης (SSRIs), πέρα από τις γνωστές επιδράσεις τους στη σεξουαλική λειτουργία (π.χ. καθυστέρηση εκσπερμάτισης), ενδέχεται να μεταβάλλουν και τη σύσταση του σπέρματος, καθιστώντας το ενίοτε πιο παχύρρευστο.

3. Αντιανδρογόνα και αναστολείς 5-α-αναγωγάσης (π.χ. φιναστερίδη, ντουταστερίδη)

Τα φάρμακα αυτά χρησιμοποιούνται συχνά για τη θεραπεία της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη ή της ανδρογενετικής αλωπεκίας. Δρουν μειώνοντας την παραγωγή προστατικού υγρού, γεγονός που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του ιξώδους ή/και τη μείωση της ποσότητας του σπέρματος.

4. Στεροειδή και αναβολικά (π.χ. τεστοστερόνη, νανδρολόνη)

Η εξωγενής χορήγηση στεροειδών και αναβολικών ουσιών μπορεί να επηρεάσει την ενδογενή παραγωγή σπέρματος, συχνά οδηγώντας σε αύξηση της πυκνότητάς του ή και μείωση του όγκου του. Επιπλέον, σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας.

5. Διουρητικά (π.χ. φουροσεμίδη, υδροχλωροθειαζίδη)

Η χρήση διουρητικών προκαλεί απώλεια υγρών από τον οργανισμό, με συνέπεια τη συμπύκνωση του σπέρματος και την αύξηση της πυκνότητάς του.

6. Αντιυπερτασικά (π.χ. β-αναστολείς, αναστολείς ACE)

Ορισμένα αντιυπερτασικά σκευάσματα ενδέχεται να επηρεάσουν τη διαδικασία της εκσπερμάτισης και, δευτερευόντως, τη σύνθεση του σπέρματος.

7. Χημειοθεραπευτικά και ανοσοκατασταλτικά

Οι θεραπευτικές αυτές κατηγορίες φαρμάκων επηρεάζουν τη σπερματογένεση και είναι πιθανό να μεταβάλλουν τη σύσταση και την ποιότητα του σπέρματος.

8. Οπιοειδή – Παυσίπονα (π.χ. μορφίνη, τραμαδόλη)

Η μακροχρόνια χρήση οπιοειδών έχει συσχετιστεί με ορμονικές διαταραχές, οι οποίες δύνανται να προκαλέσουν μεταβολές στη ρευστότητα του σπέρματος.

Σημαντικό

Σε περίπτωση που παρατηρηθούν αλλαγές στην υφή του σπέρματος κατά τη διάρκεια φαρμακευτικής αγωγής, δεν συνιστάται η διακοπή του φαρμάκου χωρίς προηγούμενη ιατρική συμβουλή. Η επικοινωνία με τον θεράποντα ιατρό είναι απαραίτητη για την πιθανή τροποποίηση της δοσολογίας ή την επιλογή εναλλακτικής θεραπείας.